Üniversiteyi kazandı, oğluyla okul arkadaşı oldu

Yıllar sonra ikinci üniversiteyi kazanan konut hanımı Zeliha Yavuz, “”Değişik bir heyecan oldu. Artık beni okula oğlum götürüp getiriyor.” tabirlerini kullandı.

Konya’da eşi ve çocuklarıyla girdiği bir sav üzerine üniversite imtihanına katılan 48 yaşındaki konut hanımı Zeliha Yavuz, oğlunun eğitim gördüğü üniversiteyi kazandı.

Evliliğinin birinci yıllarında üniversitede ebelik kısmını bitiren Yavuz, eşinin isteğiyle çalışma ömrüne katılmadı. Hayatına konut hanımı olarak devam eden ve dört çocuk yetiştiren Yavuz, ailesiyle girdiği argümanla yıllar sonra tekrar üniversite imtihanına başvurdu. Konya Ticaret Odası (KTO) Karatay Üniversitesi Sıhhat Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Optisyenlik Kısmını kazanan Yavuz, birebir üniversitenin hukuk fakültesinde okuyan oğluyla okul arkadaşı oldu. İkinci üniversitesini okumaya başlayan Yavuz, oğluyla tıpkı yerleşkesi paylaşmanın heyecanını ve memnunluğunu yaşıyor.

Yavuz, tezin başında eşiyle birlikte üniversite imtihanına girmeye karar verdiklerini lakin eşinin sonradan tezden koptuğunu söyledi. Kızının tıp fakültesinde, oğlunun da hukuk fakültesinde okuduğunu belirten Yavuz, şunları tabir etti:

“Eşim çocuklarla uğraşıp duruyordu. ‘Tıp okusam şunu yaparım, hukuk okusam bunu yaparım, siz hiçbir şey yapmıyorsunuz’ falan diyordu. Çocuklar da en sonunda ‘annemle siz yapın o vakit.’ dediler. İş argümana bindi. Çocuklar bizi yarıştırmayı düşündüler. Eşim sonradan ‘Benim işim gücüm var.’ diye vazgeçti. Üniversite imtihanı bana kaldı. Girdim kazandım.” 

Yavuz, meskende dört çocukla ilgilenmekten imtihana hazırlanmaya fırsat bulamadığını kaydederek, geçmişten gelen ve evlatlarına ders çalıştırırken aklında kalan bilgilerle imtihana girdiğini lisana getirdi.

Zeliha Yavuz’un oğlu Ahmet Yavuz, annesiyle birlikte okumakla ilgili şunları tabir etti:

“İlk başta zati kayıt için oğlumla geldim. ‘Ben seni kaç yıl evvel elinden tutup ilkokula götürürken artık sen beni getiriyorsun.’ diye konuştuk. Herhalde artık tam bilakis döndük. Üniversite imtihanına da oğlumla kızım götürmüştü. Onlar dışarıda bekledi ben de sınavımı yaptım. Değişik bir heyecan oldu. Artık beni okula oğlum götürüp getiriyor. Dersim olduğunda saatleri ona uymasa da çıkışımı bekliyor. Okulla ilgili işlerimi hallediyor. Evvel ben onun velisiydim artık o benim velim oldu. Her ne kadar okula birlikte gelip gitsek de arkadaş olsak da o benim oğlum. Bir yerde de anneyim yani. Bazen annelik damarım da tutuyor. Yeri geldiğinde de kızıyorum.”

“Dün kısım arkadaşlarımla kahve içtiler. Ben lavaboya kalktıktan sonra arkadaşlarımla benim dersime girmiş. Onu amfide yakaladım. Annemle birinci kez bu türlü ortamlarda oturuyorum. Bir de kimi şeylerden çekiniyoruz. Arkadaş ortamlarında edilen muhabbetler edilmiyor yanında. ‘Niye kahveye bu kadar para veriyorsunuz, niçin bu yemeği yiyorsunuz?’ falan diyor. Genelde para harcama konusunda zahmetler yaşıyoruz annemle. Bu gidişle etrafımda arkadaş falan kalmaz, annemle takılmaya devam ederiz artık. Annemle birebir okulda olmak çok eğlenceli.”